ΟΤΑΝ ΠΡΩΤΟΝΟΣΗΣΑ ΠΙΣΤΕΨΑ ΟΤΙ ΗΡΘΕ ΤΟ ΤΕΛΟΣ.ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΗ ΦΟΡΑ ΠΕΙΣΜΩΣΑ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΣΚΕΦΤΗΚΑ ΟΤΙ ΑΝ Η ΖΩΗ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΑΓΩΝΙΣΤΩ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΩ. ΦΟΒΑΜΑΙ ΔΕΝ ΤΟ ΚΡΥΒΩ. ΚΛΑΙΩ ΚΡΥΦΑ ΜΟΝΗ ΚΑΙ ΛΕΩ ΜΗ ΣΤΑΜΑΤΑΣ ΠΡΟΧΩΡΑ. Η ΕΛΠΙΔΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΑΚΟΜΑ, ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΕΓΩ.